Čitamoj

Hłowu schilenu k hłowje

čitamoj naju knihu,

čitamoj wotprědka dozady,

wotprědka hač dozady.

Druhdy ty porst nutř połožiš,

druhdy ja porst abo tež palc

za měrkuš, a so rozmołwjamoj.

Naraz so ty prašeš:

Luby, chceš ty wotzady?

Wězo, luba, zo chcu ja

z tobu tež raz wotzady

doprědka čitać naju knihu!

… Ty so dolěwa za mnu wobhladnješ

z pohladom cybnjeneje centaurki,

twoja konjaca wopuš leći

naprawo doprědka.