Złoty palc

11.11.2006 bě prapremjera hry "Złoty palc" w Dźiwadle na hrodźe w Budyšinje; wona bu inscenowana składnostnje 70.narodnin Jurja Kocha; režiju wjedł je intendant Lutz Hillman

W poslednim dźělu hry „Złoty palc“ rozsudźi Swjaty Pětr, štó z protagonistow, kotřiž su so wo złoty pjeršćeń wadźili, do njebjes přińdźe

PĚTR.

A nětko k wam. Što maće nam zdźělić?

SERPKŘIWA ŽONA:

Ničo, knježe. Poprawom ničo. Ja sym jenož bajka. A bajki tu njemóžeće trjebać. Kak by to klinčało: Njebjeske bajki...

PĚTR :

Jara derje ! Njechaće nam jednu powědać, prjedy hač so wam njebjeske wrota wotewrja ? Tajku kaž z tym pjeršćenjom w husacej rići !

JANDŹEL :

Ja was prošu!

PĚTR:

My smy so tu wšitcy jara smjeli.

JANDŹEL:

Ja nic.

SERPKŘIWA:

To běše jónu jedyn ptačk. Tajki wulki kaž wróna. Pisany w třóch barbach. Módry, čerwjeny a běły. Ale jeho swójba bě mała. Wutupjena a wuhnata w přirodnym boju wo krajinu a cyrobu. A dorosta mało. A někotre z jeho zbytneho rodu lećachu preč a so njewróćichu, a někotre eksemplary z jeho rodu přiwzachu druhe barby na křidłach a chribjeće a wokoło pyska. A hrožeše ptačkej smjerć na wšě časy. Ale běchu ludźo, kotřiž chcychu, zo by w kraju wostał, dokelž bě hižo přewjele ptačkow šło na wěki preč. A natwarichu tym poslednim z módrej a čerwjenej a běłej barbu chěžki a kukawče. A syčachu jich ze žranjom. A prajichu jim: Nětk so dźeržće před njepřećelom, kotrehož maće! Ale ći, kotřiž tak rěčachu, wědźachu abo nic, štož je wšojedne, zo je dawno chorosć w rodźe, agonistiske zadźerženje, hdźež susod susoda bije a žerje, zo žadyn wonkowny njepřećel hižo trěbny njeje, dokelž je nutřka kóždy kóždeho...njepřećel.

Spěwa spěw wo ptačku, módrym, čerwjenym a běłym:

Tam, hdźež te płone łuki su

a hrjebje přez nje wjedu.

Tam, hdźež te niske kerki su

a nad nimi so groty pletu,

tam bydli jedyn rjany ptak.

Ow, ptačko wysoko tam horka,

kak wětřik će do bokow storka.

Ja w nalěću na tebje čakam.

Hdyž w zymje ćěkaš, z tobu płakam.

Ow, čehodla sy wotlećał

a w nalěću so njewróćił?

Ptačk módry, čerwjeny a běły

je naše hona wopušćił.

Nětk so mi cuze zdaja.

Štó wuhnał jeho z kraja?

Je sobuwzał wšě moje spěwy,

ptačk módry, čerwjeny a běły.