Literarny konopej
Nawigaciju pokazać

,

Z běłeho swětła so po něčim zaso kontrasty wutworjachu. Wón poča zaso něšto čuć, najprjedy njewěstosć. Přepytowanje wokoliny z myslemi běše prěni krok. Na něčim ležeše ... krute ale tola mjechke, přijomne. Něšto z podobneje maćizny na nim, tróšku mjechše pak. Słuch so hišće njebě wróćił, ale wón čuješe bliskosć něčeho, snano něšto podobne kaž wón ... haj ... ale što wón běše? Po tym sudźo, zo daloko deleka tež něšto čuješe, dyrbješe być někak dołhi. Ale čakaj, to tamne něšto njeběše samsne, skerje běše někak wysoke. Logika so poča wróćeć. Snano prosće tute něšto steješe a wón ležeše abo nawopak. Něšto so zamiškri w pozadku, błuke šćerčenje, šum. Přeco wótřišo ... naraz někajke zwuki, kaž hudźba ... melodija. Wćipnje słuchaše a w jeho myslach so počachu jednotliwe klocki tuteje melodije rjadować. Słowo! „Nano“ … što to běše, što rěka  „nano“? Prjedy hač móžeše dale přemyslować, jeho něšto dótkny, deleka naprawo tam. Někajki dźěl jeho ... ruka! Haj, ruka to běše a druha ruka ju dźeržeše, ruka, kiž słušeše tomu druhemu něčemu pódla njeho. A zawěsće tež tute słowo běše wottam přišło ... „nano”. Dalše słowa so přirjadowachu a wón čuješe w nich samsnu ćopłotu kaž w ruce, kotruž tute něšto jemu dźeržeše. Radosć stupaše w nim, čuješe so wěsty. Słowa pak njezamó hišće rozumić: „Nano, pój zaso wróćo, my Će trjebamy!”

nowostki
spisowaceljo
dorost
citanka
erotika
kriminalki
humor
sluchatko
kontakt
skitdatow
impresum
ornament
ornament
ornament
ornament