Literarny konopej
Nawigaciju pokazać

Moje lěto w hrěšnej wsy

Čěpc chowa so w knihach dźěda.

Wuj Franc na motorskim jědźe,

skoku smój w Radworju.

 

“Pój jow”, kiwnje Běrkec Jurij.

Z nim sym na jeho šuli.

Hač wonu rěč nawuknu?

 

Za „hłupej Hańžu“ wołam

z hólcami njehorne słowa,

lědma je rozumju.

 

Tójšto rozumju wopak …

Kostonychowy tobak

šćipa na jazyku.

 

K Běrkecom wjedu žrěbca.

Přez škałbu wrotow chětře

hladam. So naboju.

 

Šukot je: šesta kaznja!

Ćeta, što rěka „lóšt mjasa“?

Spěwamy „začiń stwu“.

 

Podarmo ćeta Kata

pyta za rysami bratra

na mojim wobliču.

 

“Sotry” su čorno-běłe.

Widźu na Bože ćěło,

kak družki po kćenjach du

 

nimo Grólmusec wile.

Najrjeńša ze wšěch je Cila,

ju horco lubuju.

 

Čakam na ćećine krušwy.

W běrnach zběramy bručki.

A bórze je čumpjel tu.

 

Při čumpjeli steju rady,

holčkam pod suknje hladam

přez cyłu kermušu.

 

We wujowej wani so mjerwi

z karpami. Koža mje swjerbi :

Poł kopy zakłóju.

 

A dakla do hata ćisnu.

Za to da wuj mi plistu,

tuž domoj wotjědu.

 

… Krušwina preč je lět posta.

Samalutka so kołsa

čumpjel na torhošću.

 

Tež wokoło hrodu bu ćicho

a krótši drje zapis hrěchow

w dźědowym Radworju.

 

Mi rosće šěra broda.

Běrkec Jurij je wrotar

w Bonnskim sewjeru.

nowostki
spisowaceljo
dorost
citanka
erotika
kriminalki
humor
sluchatko
kontakt
skitdatow
impresum
ornament
ornament
ornament
ornament