Jězusmarja!Słónčko swěći, kwětki kćeja,Serbowki so lubje smjeja. Hdyž ja mam je w swojim łóžku, wróćo sćahnu swoju kóžku, Lubosć wobkrućace słowa, hdyž so wječor słónco chowa. Tyknu cympl dosrjedź puže, włóžna je kaž na wsy łuže. Ze sćěny Knjez Jězus hlada, čaka naju Boža hnada. Hłubšo storkam, bóle škrěči, tak so płodźa serbske dźěći. Jara wjeseli so farar, hdyž so jen wo holcu stara. Modlitwa so skónči, Hamjeń. Cycki twjerde su kaž kamjeń. Zwony hižo kemši zwonja, jeje pužka hišće wonja. Prjedy hač du dźěłać z kosu, ližu jeje rańšu rosu. |
